06.02.2020
Przewodnik po znakowaniu opakowań transportowych
Jak zagwarantować bezpieczeństwo towarom transportowanym od producenta do klienta? Jak zadbać o to, by na etapach załadunku, przewozu, wyładunku, magazynowania obchodzono się z nimi w odpowiedni sposób? Kluczową rolę odgrywa tutaj znakowanie. W jaki sposób należy je wykonać? Co obowiązkowo powinno znaleźć się na opakowaniach? Podpowiadamy!
Znaki
– gwarant bezpieczeństwa
Zacznijmy od tego, dlaczego znakowanie opakowań jest tak istotne. Znaki mówią o właściwościach produktu (jego masie, wrażliwości na czynniki zewnętrzne, przynależności do określonej partii, nadawcy opakowania itd.) i sposobie, w jaki należy się z nim obchodzić na wszystkich etapach ścieżki prowadzącej do odbiorcy.
Dzięki nim osoby odpowiedzialne za załadunek, transport, magazynowanie i wszystkie formy manipulacji wiedzą, w jaki sposób należy ułożyć opakowanie, na co zwrócić szczególną uwagę w czasie jego magazynowania. Jeżeli w skrzyni będzie znajdować się np. szafa sterownicza, kluczowe będzie to, by nie zawilgotniała i nie była przechylana. Odpowiednie piktogramy uczulą na te kwestie wszystkich, którzy będą mieli styczność z towarem.
Podział
znaków
Znaki, które umieszczamy na opakowaniach, można podzielić na kilka grup:
- Znaki zasadnicze
Ich zadaniem jest zapewnienie identyfikacji opakowania transportowego z zawartością i jego dostarczenie do odbiorcy.
- Znaki informacyjne
Informują o niektórych cechach opakowania transportowego, np. jego masie i wymiarach.
- Znaki niebezpieczeństwa
Mówią, że zawartość opakowania może być niebezpieczna dla ludzi i otoczenia, a towar wymaga szczególnych środków ostrożności oraz odpowiednich warunków przechowywania i transportu.
- Znaki manipulacyjne
Informują o konieczności określonego sposobu obchodzenia się z opakowaniem transportowym w czasie jego transportu i przechowywania.
Sposoby
znakowania
Znaki mogą być wykonane na kilka sposobów:
- Wypalone
- Nadrukowane
- Mieć postać pieczątki wykonanej tuszem
- Namalowane farbą na szablonie
- Naklejki
To, jaki sposób znakowania zostanie wykorzystany, zależy od szeregu czynników: specyfiki towaru, wymagań technologicznych, gabarytów opakowania, wreszcie, oczekiwań samego klienta.
Najważniejsze jest to, aby znaki były wyraźne, czytelne i trwałe, a zatem odporne na ścieranie i działanie czynników zewnętrznych.
Kluczowe
znaki
Skrzynie drewniane bezwzględnie powinny posiadać znak IPPC, czyli certyfikat fitosanitarnej obróbki drewna zgodnie z normą ISPM 15. Należy go umieścić na dwóch przeciwległych bokach, by informacja była dobrze widoczna bez względu na umiejscowienie paczki.
Do najczęściej stosowanych na opakowaniach piktogramów należą: znak parasolki (chronić przed wilgocią), strzałki w górę (góra, nie przewracać), kieliszek (delikatny ładunek), wózek widłowy (nadaje się do transportu wózkiem widłowym).
Opakowanie powinno wskazywać ponadto z jakiego kraju pochodzi paczka (znak PL) i posiadać numer nadany przez Instytut Technologii Drewna.
Jednostki
unifikujące
O to, by znakowanie było czytelne dla przewoźników z całego świata, dbają odpowiednie instytucje i organizacje normalizacyjne, m.in. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO), Komitet Ekspertów Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych, Europejska Federacja Opakowań (EPKF), a w Polsce Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Opakowań (COBRO) w Warszawie.